het gras omhoog
ik sprong door herfst;
de wind blies zeepbellen
naar eender waar
in mijn onschuld
hield ik
van het tuimelen
boven onsterflijkheid
hoe kon ik weten
dat daaronder
dicht aan de grond
jouw zomer lag;
begraven
in een laatste zwaluwzwaai
van zwarte randen
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 5 juni 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie