Laat het raam maar open vannacht

zoals je daar ligt
het laken wat verschoven
in uitgeputte overgave
snakkend naar frisse lucht
zo ben jij mijn liefste prooi

door ’t zout prik ik wel heen
daarna smaak je des te zoeter
soms kan ik je bloed wel drinken
maar vannacht zal ik je nippen
als een exquise rode wijn

ja, ik zal voorzichtig zijn
het zal voelen als een streling
en ik beloof je, mijn zoetelief
de eerstkomende dagen
zul je me niet licht vergeten

Schrijver: Nina Laverona, 6 juni 2007

ninalaveronahotmail.com

zomernachten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 15 stemmen 568