Op het perron
gevlucht voor de guerilla's
via sluikse wegen door het oer
sluip ik met volle koffer
over een stinkend vol perron
niet dat het iemand opvalt
de mens is zichzelf het naast
tot soldaat mij in het oog krijgt
en verveeld de peuk uittrapt
tergend traag sloft hij mij nader
schopt tegen het oud valies
'k wil me wel veretheren
geen gevoel en geen paniek
maar helaas 't ding moet open
als ik daar gevolg aan geef
breekt de slang de hemel met zijn staart
ieder deinst opzij ik maak
dat ik weg-kom.
Geplaatst in de categorie: maatschappij