Netgedichten

netgedicht (nr. 16.094):

Verpakt met lint

jouw wereld is papier
je knipt en vouwt
versiert het leven
met de mooiste kleuren
verpakt met lint
het dagelijks gebeuren

voor mij
was hout
het fijnst om
mee te werken
het voelde aan
als vloeibaar goud

ik draaide
freesde en polijstte
de mooiste jaren
bij elkaar
zag niet hoe jij
in stof vergrijsde

je zag mijn vrienden
komen en ging
aan de zijkant staan
ik overspoelde je met
dromen de echte dingen
heb ik nooit gedaan

jouw wereld is papier
mijn voeten kreukelen
je vouw mijn handen
zijn te grof voor jou
houd jouw papier
ook van mijn hout