Netgedichten

netgedicht (nr. 16.311):

explosieve stilte

snel en onbeheerst
snijdt waanzin door
het onzichtbare touw

de lucht, donkerdood
wacht op het gegrom
van roem, voorbijgaand in
een kort en heftig geluid

wanneer de ruimte
de strakgespannen liefde onderlijnt,
omlaag rond hals en nek,

zet elk woord zich vast in
een verbeten afstand, de voetstappen
vervallen tot een duister vlies

ik schep de zinnen
in stalen ogen, wikkel ze rond
vallende onschuld

want metaal kan moe zijn
ook in het hoofd