Netgedichten

netgedicht (nr. 16.315):

Speelt met licht

jij bent de lente aan mijn zij
in het verschiet de zomer
zacht trillend aan de horizon

weeft voor mij het groen
tot nieuwe struiken
vormt knoppen tot een bloem

speelt met licht het spel
tussen de bomen en weet hoe
nevels gaan ontkomen aan de zon

je tovert mos als
groene plekken in het bos waar
de insecten dansen na ontwaken

maar ik was hier toen
jij ontspannen lag te slapen
zo uitbundig ken ik je niet meer