Netgedichten

netgedicht (nr. 16.321):

Echte gedachten?

In een wereld vol gedachten
zag ik geen schaduwen meer,
gingen ondoorziene krachten
als wilde beesten tekeer;

geduld werd schandelijke schuld.
De beelden schrompelden ineen,
stille gaten werden gevuld
met jammerklachten steen en been.

Waar bleef nu de schimmenjager
met zijn zekere pijl en boog,
die trots de vangst toonde, mager,
maar niet over de opbrengst loog?

Was hij de heer der heerscharen
of ben ik nog steeds de half-gare?

(dank aan Harm Bos)