Netgedichten

netgedicht (nr. 16.535):

Slanke vingers reiken

zag je hand
voelde je slanke
vingers reiken
naar mijn woorden
ik raakte je wel
in een verkeerd bereiken

we golfden
maar niet op slag
ik overspoelde met
kracht en gevoel jouw
woorden en weet dat
ik dat niet zo maar bedoel

mijn vloed bracht
de hoogte van springtij
toch ben ik blij dat
jouw kust mij trotseerde
in elkaars woorden
wisten we het eb dichtbij

we wisselen in fasen
dragen samen de zorgen
in gaan als een paar
nooit is er rust op
het strand want de
getijden volgen elkaar