Netgedichten

netgedicht (nr. 16.604):

Verder uit de kust

ik groef koel zand
legde dat op warme
eindeloze benen
met liefdevolle hand
we waren op het strand

verbrandden voeten
in de gang naar zee
zij fluisterde verkoeling
golven namen ons snel mee
steeds verder uit de kust

hitte werd met schuim geblust
daar dreef je aan mijn handen
in het spaarzame oranje pas
toen braken voor mij alle banden
ik heb jouw zilt gekust

slechts factor tien kon het
intense zonlicht nog vertragen
ik smeerde zachtjes zonder vragen
borst en ook bikinilijn vervaagden
langzaam in ons zomers samenzijn