Netgedichten

netgedicht (nr. 16.626):

soms droom ik een gedicht

één woord
in liefde zou de dag
moeten dragen

van dag naar avond, avond
naar nacht

nacht naar een woord

tot op de dag dat ik sterf
wij sterven

in de ochtend, als het goed
gaat met het dagelijks spreken
in een doosje

zo'n klein doosje
dat nauwelijks groter is dan een woord

dan mijn pink, pinkroze zoals
glasparels die breekbaarheid naar
mijn handen staren

en dat ik voorzichtig open
in slapeloze stilte

wanneer ik droef kijk
naar de streling van dat ene woord
omhoog