Netgedichten

netgedicht (nr. 16.669):

de som van taal en teken

het verlangen naar taal
om je verstaanbaar te maken

je gevoelens te uiten
in weergaloze woorden
we zitten hier toch al te
dikwijls om woorden verlegen

-bovendien heb ik de illusie-
'het schrijven van 't ultieme gedicht
al langgeleden opgegeven'

dus probeer ik het alleen
nog maar bij benadering

wanneer ik daar weleens
in de buurt kom
dan juicht mijn hart

glimlacht mijn mond
en twinkelen mijn ogen
en ben ik zo brutaal
het poezie te noemen

Lejo van Kuijeren