slechts een schim

afgebrokkeld
vreet elke minuut
zich vast in de aarde

grijze sporen
stijgen weerloos tot
stuurloze, ontwortelde kreten
in een effen blik vol regenslag

uitgeteerde wangen
kronkelen in vergane dromen
schuren langs meedogenloze bomen

wanneer tussen morgen en avond
de dood waait in verzegelde ogen
en zich opsluit in een droge mond

er was geen lucht
geen landschap

enkel diep gebogen schaamte

alle wegen
wolkten zwart

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 30 juli 2007

miemakehotmail.com

slechts een schim

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 17 stemmen 348