Je daagde uit
ontmoette warm
de zon in blauw
langs witte wolken
haar stralen gaven
licht voor even weer
het zomerse gezicht
ik spon een web om
jou te vangen onzichtbaar
in wat schaduw neer gehangen
je landde in
bekend oranjegeel
en spon geen draad te veel
je daagde uit
ik hoekte nog mijn
trekdraad vol met dromen
maar jij hebt mij genomen
verstrikt in eigen web en waan
liet jij me op de knieën komen
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 31 juli 2007
ziggo.nlGeplaatst in de categorie: liefde
web 2.0 met 9 stemmen 
414
414
Geef je reactie op deze inzending:
Ik heb je gedicht met ingehouden adem zitten lezen. Jongen ga zo door en ik word er warm van binnen van. Mag ik je emailadres gebruiken?
Ik probeer ook gedichten te maken over hoe ik me voel. Vind je dat erg???
Laat a.u.b. iets van je horen.