Netgedichten

netgedicht (nr. 16.771):

Brief aan Lorelei

Lieve L.,

Ik mis je zo, maar maak je niet ongerust
ik sla me er wel doorheen
Soms lijk ik zo vol verdriet
dat er niets meer bijkan en dan
stulpt mijn lijfje weer wat uit
geeft ruimte aan nog een liter

Ben een flexibel mens, een plastiche
Al je gedichten weer gelezen
als therapie, maar deze keer
werkt het niet. Zou het liefst
in een holletje weg willen kruipen
wachten op de jongste dag

Bregje heeft gevraagd of ik langskom
zij voelt mijn triestigheid
over de telefoon, terwijl ik vrolijk
probeer te zijn. Alleen Nuntia
maakt het niks uit, praat vrolijk
in klankrijm en aardt naar oma

Tien maanden is ze, gewijd
aan de Onbevlekte, de Boodschapster
Durf niet te gaan, nu ik af en toe
van die diep donkere buien heb
Kom er wel doorheen, doorbijten
morgen gezond weer op misschien

Uw Broodje Aap