Netgedichten

netgedicht (nr. 16.905):

liefde door je heen

de hemel, laag en diep
in handen, als snaren der engelen
dicht tegen mij aan

iedere huidtrilling, hart tegen hart
wanneer ogen mij mooi maken

helemaal, als was ik nog
een jonge, ontwakende maagd

ik stijg door ’t fluisteren
zweef op sterrenvingers
wolkloos, wanneer het lied der minnen
in mij komt, als vlinders vol vuur

de eindeloosheid wacht,
duwt mij brandend voort, opwaarts
naar geluk, hoger en hoger,
met vleugels van licht

laat me warmen, wentelen,
waaien
in die zielenvonk

ik kan niets meer bedenken
dan de witte sluiers die

jij ,
getooid
met adem,
streelt op mijn gelaat