Netgedichten

netgedicht (nr. 17.069):

Het park

Er zit een man op een bankje
hij leest versjes uit een boek

"..Deze pennenvrucht
voert zijn lettergrepen ook
aan potloodventers.."

er hangt een lachbui boven
een vergeten regenjas

vol verstild verlangen naar
een zilveren meisjeslach

kinderen spelen
tikkertje in het park, de
schemering voorbij

tot zij roodgeblost
berispt door tijd en moeder
heerlijk slapen gaan

vader leest een sprookje voor
over wat er ooit eens was

door het open raam
waait een koele zomerbries
dromen naar het park

dat vult 's nachts z'n longen
voor een nieuwe dageraad