inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 17.176):

Na hun godvergeten zijn

het is de regen
die me parten speelt
ze drupt in regelmaat
al mijn gedachten stuk

haar monotone vallen
schept toch een paradijs
voel woestijnen weer bevallen
na hun godvergeten zijn

juich de bloemen toe
in een voortvarend bloeien
droom de rijke oogst voordat
de droogte hen zal snoeien

hier miezert het
in somberheid en nostalgie
ja ik ben nat en wens
mijn medemens geen regenallergie


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 6 september 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 522

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)