onder rozen van licht
kom
laat me nog eenmaal bewegen
onder boomtakken van licht
en woorden van water
uit golven ontstaan
zoals het kind, in bloemen gehuld
en blauwe zee in zijn ziel omsloten
kom
laat me nog eenmaal opgaan
als bladeren in de wind, je vochtige mond
en wat de maan heeft geschreven
ik denk aan vroeger, de vogels
onsterflijk voor later
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 10 september 2007
Geplaatst in de categorie: afscheid