Netgedichten

netgedicht (nr. 17.229):

Vragen(v)uur

Ik ben gesmeed op 't aambeeld van de tijd,
van wereldoorlog en herbezinnen.
Die smidse tekens raak ik nooit meer kwijt,
ik eindig waar alles moet beginnen.

Zeg mij, hoe lang duurt een leven dan,
wanneer eind en begin samenvallen,
hoeveel is er dat ik nog geven kan
aan de levenden in alle jaartallen.

Is uit het vuur van de smederij
een vonkje voor de toekomst gebleven?
Heeft dat eenzame vuurtje dank zij mij

al het leven met honderd jaar verlengd,
de tijdgeest tijd'lijk van taak ontheven:
vroeger en nu voor even vermengd?