tot aan de horizon
misschien
zal ik morgen sterven
of overmorgen
jouw zucht
jouw zucht alleen
zal mijn gedachten omsluiten
als een zorgeloos gebed
wanneer
vogels uit mijn ogen
zullen voorbijtrekken naar het water
uit de zee
de zee die steeds kleiner wordt
om mijn handen te
wiegen
zal zacht
in een ademtocht
langs mijn borsten glijden
en wanneer een duin
zich zal oprichten na mijn dood
denk dan
denk dan onderweg
dat ik in jouw wandeling heb geloofd
* foto : Robin ©
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 13 september 2007
Geplaatst in de categorie: afscheid