Netgedichten

netgedicht (nr. 17.295):

gefluister

kom terug
jij kleine vlinder
kom terug uit de verte

de manen zijn dood
zoals het dansend lichaam
in mijn dichtersdroom

verstild, afwezig
de wind vergeten in
de graven rondom mij

ben je daar, mijn vlinder
of twijfel je nog
door de kus die ik je gaf

slaperig, de avondgod
diegene die nog wenen moet
om het antwoord van de sterren

glijd omlaag, jij witte vlinder
en zing nog een onsterflijk wiegelied