Netgedichten

netgedicht (nr. 17.620):

Huisdier

Nee, mijn moeder wil absoluut geen hond in huis,
zo'n beest dat in het openbaar likt aan zijn kruis,
op straat opzichtig ruikt aan hopen stront en pis
vanuit een vreemde hang naar alles wat kont is.

Nu heeft mijn moeder niet zozeer een hekel aan honden,
maar aan de armoe die zij als kind heeft ondervonden:
een hond brengt mijn moeder weer in die grauwe steeg
waar zij karig eten en een hond schoppen kreeg.

Mijn hondenwens zal nooit worden vervuld door moe,
maar zijn andere dieren voor haar ook taboe?
Misschien schat ik het een beetje te somber in
en ziet ze het wel zitten met deze vogelspin!