Netgedichten

netgedicht (nr. 17.767):

Voel je diepte niet

ogen zoeken naar een uitweg
je mond wil spreken maar je zwijgt
je lichaam seint haar eigen woorden
het is alsof je kleiner lijkt

je praat en kijkt me aan
ik luister hoor je verder gaan
voel je diepte niet van binnen
wel een steeds opnieuw beginnen

we lopen hand in hand
ieder op de eigen weg
tot we leren elkaar weer
te accepteren en nu als gewoon

ben er ook voor jouw problemen
waarom heb je dan zo vaak verdriet
ik beschouw je toch als mijn gelijke of
voel jij dat anders zeg het me mijn lief