inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 17.920):

Novemberstorm

De kou kruipt in alle voeten,
blaren vliegen op een hoop.
Vrije vogels zijn gevlucht,
wezels verschansen zich.

De wind stuwt het water op
tot golven schuim bekken.
De duinen staan schrap
strooien ogen vol zand.

Takken zwiepen wanhopig
aan de stam die ze ijkte.
Steeds zwaardere breken af,
bomen sterven rij aan rij.

Klokken luiden de klepels
en klepels weer de klokken.
In Mexico beeft de aarde,
in Nederland huivert de zee.

Ik weet de dijken bewaakt
strijk en zet de wekker.
Mijn lijf doezelt in bed
droomt al eerste luwte.


Zie ook: http://www.depriman.nl

Schrijver: Anton van Amerongen, 11 november 2007


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 542

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)