adem mij de zee
ik zag
hoe jij speelde
en ik bleef geloven
jonge meeuwen en het licht
werden opgetild
tussen handen
en je mond, zo mooi
om te zien
-slaap maar, liefje-
ik wilde blijven
om alles te begrijpen
huilde en lachte
om blauwe gedichten
zoals ‘in morgen’
het woord werd wind en vogels
wisten wolken
-slaap maar, liefje-
want jij kwam los
van zee
foto : Robin ©
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 18 november 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie