flanel
dagenlang
spreekt stilte
in het keelgat van de dood
zonder rust
voor wie het hoort
het raam naar binnen
vogels hangen te drogen, samen
met de handen van onbezeten minnaars
winterlang dichtgenaaid
rondom weke monden
ik zit hier nog
en niets ontwaakt
of misschien ben ik vergeten
waar
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 20 december 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie