Netgedichten

netgedicht (nr. 18.576):

Bevlogen tapijt

weef ik als een Aladin
ismes tot een bont tapijt
dat in bevlogenheid schakeert
van kapitaal naar communisme
de moslim naast de christen
elk schisma kunstig ingeleid

mijn weven gaat geheid verkeerd
de kleuren zullen dringen

maar het zuiver egoïsme
kan ik zeker kwijt
rondom het stipje altruïsme

en met wat magisch realisme
komt ook een doorontwikkeld mechanisme
dat leegte aan de mensheid slijt
in dit onzinnig hebbeding