Netgedichten

netgedicht (nr. 18.611):

Hangmat

vliesdun bedekt is broos gebeente
mat zijn haar oude ogen
maar stil geniet zij van de rook
met diepe halen ingezogen

hangend in haar geknoopte matje
wacht zij of die ene klant
nog iets uit haar kraampje koopt

bekijkt het jonge volk
dat langs haar rijdt en loopt
onwetend wat het leven brengt

voor haar zo lang al lengt
het zoete de diepdroeve tranen
vele manen lang geleden
wist ook zij van niets

ze wuift en wenkt
als wil zij eenmaal nog verhalen
wat ons te wachten staat
voor zij voorgoed in rook opgaat

Cambodja 31 december 2007; opgenomen in 'Op de ruïnes van een rijk', 2008