Souvenir

De zee wordt
mijn lichaam

wanneer ik duinen
in handpalmen verander;

bloeddoorlopen
door avondzand
en vastgelijmde schaamte.

Wind
weerspiegelt mijn wankelen;
vel over been

verwaaiend
tussen dikke lagen schaduw
en meeuwen die vluchten.

Morgen blijft
zonder tegenspraak

wanneer mijn mond zich
gehoorzaam sluit

ongewijzigd door het zout

alsof het nergens bijbehoren
me achterlaat

onder invloed van wandelaars
en het huilen.

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 5 januari 2008

miemakehotmail.com

Souvenir

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 20 stemmen 467