inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.796):

Vliegen en lopen

Als ik mijn vleugels uit kon slaan
zomaar klapwiekend in de lucht
zou ik niet lopend hoeven gaan
vermoeiend, oei ik zucht.

Als ik mijn vleugels uit kon slaan
stijgen kon tot ongekende hoogte
me laten voeren op de stroom
ver voorbij de regenboog.

Als ik mijn vleugels uit kon slaan,
maar ach wat wens ik nou
ik moet lopen telkens weer
stap voor stap in regen en kou.

Ik kán mijn vleugels niet uitslaan
domweg omdat ik die niet heb
maar áls ik ze uit kon slaan
dan vloog ik heel ver weg.

Schrijver: an terlouw, 12 januari 2008


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 275

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Datum:
29 april 2008
Email:
julius-dreyfsandthotmail.com
Een gedicht met hoop op ruimer zicht,
mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)