inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.942):

Sterven.

door het sleutelgat van het ziek zijn

zie ik mijn eigen lichaam

als iets wat onzekerheid kent.

mijn toekomst wordt begrensd
door mijn sterven.

ik zit opgesloten tussen
dood en verleden.

mijn verantwoordelijkheid is afgenomen.

ik wacht op een teken dat ik voorbij ben,

de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.


uit:symp.stervensbegeleiding
Nijmegen 1973.


Zie ook: http://www.spirituelefilosofie.blogspot.com

Schrijver: J.J.v.Verre, 21 januari 2008


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.3 met 42 stemmen aantal keer bekeken 4.672

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Julius Dreyfsandt zu Schlamm
Datum:
8 maart 2008
Email:
julius-dreyfsandthotmail.com
dit gedicht spreekt mij aan.
Naam:
johan
Datum:
22 februari 2008
Mooi gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)