Netgedichten

netgedicht (nr. 18.973):

Lenteloten

Mijn vingers sluiten zich
de tijd die ik nog heb ebt stil
zie, golven wiegen langs geluwde wind
bevlogen woorden in jouw handen
ik zie je lippen smelten in een lach

hoor, het timbre van mijn bloed
als volle halmen op de akkers
zonder barsten buigen voor de storm
geef me vrijheid om te zwijgen
laat gebroken dromen zijn, vannacht

vergeet niet wat nog is en wacht
tot alles wat gesproken werd
van waarde rust en leef
in plaats van sterven in mijn woorden
leef en ik zal horen

leef
de morgen