inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 19.095):

tot het eind

zeg niets. mijn slaap blijft anoniem
naast de anderen, veel meer nabij
dan mijn geluidloos wachten

ik neem wel een minuut stilte in acht
om al de gevallen woorden die
niet eens uitgesproken zijn

mijn haar wordt grijs, ik ga naar huis
ontwaken kan ik morgen nog, al zal
het slapen onbereikbaar zijn


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 1 februari 2008


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.2 met 23 stemmen aantal keer bekeken 413

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
hebus
Datum:
1 februari 2008
Email:
wietewuitenskynet.be
Stilte doorsfeert deze regels. Pijn, droefheid eveneens. Onbereikbaar haast om lezen, zo ijl.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)