Netgedichten

netgedicht (nr. 19.460):

geen ontkomen aan

met de treurige tweedracht in eigen boezem
moet ik eten maar wil niet worden gegeten
moet ik drinken maar ontkomen aan de droezem
de longen lekker warm door rook aangevreten

is de couveuze dus mijn optimale omgeving
en een tijdreiskabine mijn ultieme toekomst
moet me ondertussen meer in meditatie begeven
godsgeduldig wachten op mijn eigen aankomst

gingen we maar met een hete luchtballon voort
vervoer over water is dan wel de juiste weg
maar mijn haast neemt wel een autosnelweg

duizend intonaties vertellen van een woord
duizend betekenissen van hoe je het hoort
en overal resoneert het in het lichaam weg