Haar laatste morgen

het lichte craquelé
verhaalde al het fijne
de scherpe groeven
donkerden de lijnen
vertelden van haar pijnen

nog strak
was haar profiel
de sterke neus
verzachtte in een
soepeler verschijnen

zij oversteeg
de tijd van moeten
en beslissen haar
woorden wissen voor
het eerst onenigheid

zij begrijpt
ogen vol met mededogen
de relativiteit van zorgen
leeft nu en ook misschien
haar laatste morgen

Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 8 maart 2008

wlmelkerziggo.nl

bejaarden ouderdom liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 573