Netgedichten

netgedicht (nr. 19.855):

Laban vlaggen in Libanon

Hoge bergen besneeuwde toppen
wit geeft naam aan de Libanon
in Balabakk bij Jupiter Baäl van Beka
met romeinse ruines op drie monolieten
als enige onbebouwd de Hajar el Hibla
Steen van de Zwangere Vrouw

Kijk omhoog in het Bos der ceders van God
driehonderd torens boven de Qadisha valei
straks in China bij olympisch vlagvertoon
zal er één op tricolore's witte baan
als symbool en vredessouvenir staan

Uit bast maakten ze papyrus in Byblos
Fenicische havenstad voor farao’s
nog steeds purperroem van zeeslakken
unieke schrifturen konden gekopieerd
op papier is hier de bijbel geconcipieerd

Oh Tyrus roemruchte stad op eiland
uw koningin Dido stichtte Carthago
viel op Aenas kwam via Dante tot inferno
ooit onneembaar voor Nebukadnezar
wel slim met dammen door Alexander

Werelderfgoed van duizenden jaren
wonderlijk dicht op elkaar tezamen
Kanaäniten leven nu als maronieten
tussen druzen soennieten sjiieten

Neutraal vrij banquair levend als in Zwitserland
leken scheidslijnen lang geloofsroering bestand
na heftig vonken bleek plots hoe broos geschoeid
alles plat kon worden geschoten en gebombardeerd

Had Unifil ons eerder traumatisch in oorlog gemoeid
ziet ons vaandel daar nu stil preventief gestreken
dat wordt wat bang thuis met Wilders die provoceert
met straks dat Hariri-tribunaal als Haags kenteken

* Libanon komt van het Aramese woord laban dat 'wit' betekent, een verwijzing naar de besneeuwde pieken van de Libanon. Het is ook een figuur uit het Hebreeuwse Testament, de broer van Rebecca. 'Kind van laban': kind met blanke huid.