dag Dag
er zijn dagen zonder
naam
en ik zie noch hoor
het woord dat past in mijn
mond
nachten worden nachten en
blijven hangen in mijn armen, soms
hard of eenzaam, ik noem ze ook wel
zwart
dan ben ik blij dat de ochtend komt
het gras vertrapt door vrije
letters, honderden
wanneer ik mijn vingers leg
op wit; sneeuwrozen of wolkenzon
de maan sterft
bleek
ik noem vandaag gewoon Dag
voor mij alleen
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 4 april 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie