Netgedichten

netgedicht (nr. 20.032):

De durian

Golven vocht
druipen langs ons gezicht
geuren vermengend
als beesten bijtend kwijlend
in liefde verzengend

Elkander berijdend
stotende gelijk
in ritmisch harmonie
Soenda muziek kling klong
op de achtergrond

Zo heerlijk
doch zo prikkelbaar
als de durian
gekliefd en verslonden
penetrant en bitterzoet

in het midden van
bedwelmende schillen
met puntige naalden
onder het bed
bier met ijsklontjes