inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 20.191):

Is schone schijn

je rotst
in ongenaakbaarheid
maar in de stilte
hoor ik dat je splijt
onder de hete zon

als ik rust
je warme voeten
heb gekust dan
zijn we samen thuis
in eigen eenzaamheid

daar waar jij kiert
de nachtelijke tranen
vangt breekt vorst je
langzaam open slopend
omdat er kilte huist

jouw ongenaakbaarheid
is schone schijn
daar waar het kiert
en kraakt vindt leven
weer een nieuw domein


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 14 april 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 706

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)