Netgedichten

netgedicht (nr. 20.659):

zomer

het regende gisteren
dus knielen tuinstoelen vandaag
voor de tuintafel van morgen

de gemummificeerde laurier herleeft
lichtgroen tussen de Zeeuwse knopjes,
waar het ridderspoor van geen wijken weten wil

onze lieve vrouw heeft weer d’r gele mantel
uitgespreid over het tuinpad, waar 's avonds
tuinfakkels op wacht staan bij de judaspenning

vergeet-me-niet oogt vergeetachtig vandaag
hortensia kent geen onderscheid tussen man en vrouw
kleedt zich soms roze, veel vaker blauw

zon ziet zich weerspiegeld in de verregende vijver
een witte Pers bovenop de pergola knipoogt naar alles
wuift met zijn staart wolken weg!