Netgedichten

netgedicht (nr. 20.708):

Kommaboek

ik denk een groeiend boekwerk
met komma’s zonder punten
zinnen voortgaand aangevuld
ingekleurd en uitgediept

hersenkluwens vol met broedsel
van eitjes die nooit kuiken worden
laat staan een gouden kip
maar in de kern zo kansrijk zijn
dat mijn geluk steeds groter wordt

ik neem geen woord terug
want dan verandert alles zo
dat het wel ergens wringt
de voortgang danig hindert
en het insteken verzinkt

pak telkens nieuwe draden op
brei die mee in mijn patronen
tot hun lengte mij beknot

ik kom nog steeds geen spie tekort
maar ooit werp ik met dood plezier
de uitbreipennen van mij weg
als leeg geschreven schrijfgerei
en veer voldaan van hier