dwars door de grens
soms uren, soms dagenlang
wacht ik om de stilte
te bereiken
en al die tijd
schuiven wolken over
mijn vingers
naar de zoutmond
van de zee
ik tracht haar woorden te begrijpen
hoe ze kruipen en kolken
over mijn lichaam
stormen tot bedaren
willen brengen
maanstromend, innerlijk,
lichtvreemd zoals de handpalmen
van het zijn
waarin ik ben, adem,
schrijf:
een vogel achter
vlakke dagen
zo droomverloren
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 27 mei 2008
Geplaatst in de categorie: psychologie
vlieg stormend langs de kustlijn
dromen tegemoet.