Netgedichten

netgedicht (nr. 20.887):

het venster uit

want meer
dan mijn naam heb ik verloren
toen ik nog woonde in de treurtwijgen van woorden

mijn ogen droegen het zwerven omhoog
doorheen de glijvlucht van een naïeve slaap;
ontzegd

en te jong in de kamer geweten

zonder luister verzonk hoop zo vaak en dat
wat in mij werd ontnomen

de nacht bond zich driemaal aan levenslang
en slingerde mij weg uit een dun gedraaid
bestaan

ver weg
naar het gevangen zwijgen
en het gesloten veld van eenzaamheid

nooit werd ik opnieuw geboren

foto: Oliver Weber

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 3 juni 2008

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

het venster uit

4.0 met 21 stemmen

461

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: jeroen
Datum:: 22 juli 2008
Email:: reageermeergmail.com; Tjee. Eerst herkenning, alsof je schrijft over iemand die ik heb gekend, daarna stilte. Omdat het me raakt en tenslotte verbazing om de prachtige woordcombinaties die ik zie. Kortom: tjee...

Naam:: Corry van Emmerik-Koenekoop
Datum:: 4 juni 2008; De schoonheid waarmee jij over ernstige onderwerpen schrijft, is zo verbazingwekkend dat het mij stil maakt.

Naam:: verhavert martine
Datum:: 3 juni 2008
Email:: mverhaverthotmail.com; wondermooi, Kerima

Naam:: Hanny
Datum:: 3 juni 2008
Email:: jthm.vanalphenquicknet.nl; Hoe roerend, stilmakend en dieptriest is dit gedicht en 1 van de mooiste die ik van jou gelezen heb. Werkelijk prachtige poëzie.

Geef je reactie op deze inzending: