Netgedichten

netgedicht (nr. 20.914):

Vrijaf

vergeet nu even die dwingende duim
en laat je touwtjes eens vieren
al zoeken ze dan vanzelf
een onbezonnen weg en hechten
rechten krommen naar luim
doorsteken lussen en knopen
dansend op de momentane wind
als een ongeschonden kind zo blij

geniet de potsenmakerij
der ongedirigeerde lijnen
als die van vrijgelaten veulens
vrolijk biggend springend
onbeteugeld op de open hei

geef vandaag je denken vrij
en lach eens om je zorgen
pas morgen is de dag
dat jij de gang van zaken
weer stevig controleren mag