In tegendraads verkeren
soms blinkt de straat
lijken kleuren uit de lucht
zonder parkeren te drijven op
hun vlucht in tegendraads verkeren
zijn weg en stoep de hemel
waar de mens zijn kringen loopt
de wolken uit laat waaien en
een huismuur zacht de golfjes dood
als licht en lucht in water
spiegelen en de mens dat
beeld in scherven stapt is een
nat pak het welverdiende ongemak
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 8 juli 2008
Geplaatst in de categorie: liefde