inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.570):

één klein veertje

zo zon, 's morgens
je lach, beminnen
de wind in je naam
op speelse armen

pasgeboren
de krokusstilte
de tijd rond dauw
mijn hart, het linnen

de regen, zo goud
je haren vol vogels
de ochtendzang van
vier seizoenen

mijn liefste uur
zo zonder haast
je ogen ademen
vlinders op bloemen

ik dans met jou
verbonden vleugels
een weerloos verlangen
van buiten naar binnen


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 28 juli 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 829

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly
Datum:
31 maart 2009
Zo prachtig dit!
Naam:
Hanny
Datum:
28 juli 2008
Email:
jthm.vanalphenquicknet.nl
Ik zweef als een veertje door dit wondermooie gedicht. Subliem!
Naam:
windwhisper
Datum:
28 juli 2008
wondermooi en zo frêle teder dit schrijven, bewondering voor jouw talent

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)