Netgedichten

netgedicht (nr. 21.663):

Breuk

de mens vat zich onder de streep
in eigen woorden samen
dringt daarmee tot essentie door
en breekt zijn beelden op

hij eigent zich een vaste noemer
waarmee zijn bereik is geduid
daarbinnen is het dat alles klopt
en hij de boeken sluit

maar naarmate hij meer becijfert
ontdoet van eigenheid
vervreemdt met andere woorden
raakt hij meer en meer kwijt
tekent zich af het onderscheid