Netgedichten

netgedicht (nr. 22.311):

geroezemoes

ik weet
waarom jouw zwijgen
de dag onderdompelt in bleke kringen
om je ogen

-stil maar-

hoe het geschuifel
van beminnen kan klinken in holle handen
als koude op het winterstrand

uit woordennood
omdat lippen sterven en de helften van jouw hart
zwart maken in geschonden duinen
en in alles wat is geweest

-stil maar-

dit is onze wereld en het zwenken
van de zee

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 19 september 2008

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

geroezemoes

4.0 met 18 stemmen

460

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Sanne L
Datum:: 5 november 2008
Email:: sannesanne175hotmail.com; Prachtig. Waar een helpende hand niet goed voor is bij verdriet.

Naam:: Quicksilver
Datum:: 23 september 2008
Email:: dvdvthhotmail.com; Intens in poëzie voelendheid raak ik bedwelmd door stilte...ben gewoon sprakeloos..wondermooi!

Naam:: Hanny
Datum:: 19 september 2008
Email:: jthm.vanalphenquicknet.nl; stil ben ik, van deze gevoelige woorden zo
prachtig neergelegd.

Naam:: annabel
Datum:: 19 september 2008
Email:: justformeplanet.nl; Het accepteren van de menselijke onmacht tegenover de troostende stilte van de zee
Stil maar...het komt nog wel goed

Naam:: hebus
Datum:: 19 september 2008
Email:: wietewuitenskynet.be; hoe alles door jou, zelfs het stilste gefluiter der harten, kan beschreven worden... knap weer!

Geef je reactie op deze inzending: