Netgedichten

netgedicht (nr. 22.379):

Spookhuis

Het dichterlijke schuim
werd door de holle klop verwezen
naar de omgevallen zolders
van een huis in zacht mineur

Nee - de koning was er niet
en zelfs de hofnar was verdwenen
en de ophaalbrug stond dagenlang
omhoog in somberkleur

Van de gracht dampte een lucht
die zelfs de hemel deed verstenen
meer dan eens een schijngestalte
die verscheen in willekeur

Ach - hoe kon het dan ook anders
of de nacht moest het wel wezen
of was het toch de dood
die kloppend wachtte aan de deur ?