Even los
draaiend aan een stalen rek
verwaait het kind gedachten
aan huiselijke narigheid
en lange luisternachten
zodra ze vaart heeft opgebouwd
opent zij haar handen
alleen de holten van haar knieën
wrijvend om de gladde stang
stuwt zij zich verder in het rond
verzamelt dan haar meisjeskracht
voor een gewaagde sprong
en losgekomen zweeft ze
even van de dingen vrij
ze landt rechtop en zet kordaat
haar rode knuisten in haar zij
gmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: kinderen
Kinderen 4.0 met 27 stemmen 
1.154
1.154
Geef je reactie op deze inzending:
komt er wel!